Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011

O Λάμπρος Τσάγκας για τις Αντιγόνες

Η συνέντευξη δόθηκε στον Πέτρο Χουτζούμη και δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στην τοπική εφημερίδα Βοιωτική Ωρα.

Γιατί δώσατε στον πληθυντικό το όνομα της ηρωίδας;

Οι «Αντιγόνες»  είναι μια σκηνική μελέτη, όπου συναντιέται ο γνωστός μύθος με νεότερες εκδοχές του και αποτελεί μια ανάγνωση αυτής της «γνωστής» ιστορίας μέσα από την σύγχρονη πολιτική και κοινωνική συνειδητοποίηση, που επιτρέπει να διακρίνει κανείς στις διαχρονικές αξίες του μύθου.

Ποια είναι η κυριότερη αιτία αυτής της διαχρονικότητας;                              

Η Αντιγόνη κάνει την αναπόδραστη διαδρομή κάθε θύματος της φιλοπόλεμης κοινωνίας και της κατάχρησης εξουσίας, από την αρχή ως το τέλος της γνωστής τραγωδίας του Σοφοκλή. Αυτή η πορεία, όπου πρωταγωνιστεί η επανάληψη της μοίρας του ατόμου απέναντι στη μάζα, της ζωής απέναντι στο θάνατο, μοιάζει απαράλλαχτη από το 441π.Χ. ως το 2011μ.Χ.

Η τραγωδία ξαναγεννιέται διαρκώς, οι Αντιγόνες δεν έχουν τέλος (Τ.Στάινερ), γιατί η ζωή μας δεν έχει αλλάξει:Οι «όροι» απρόσωπων , ανώνυμων ρυθμιστών της συμπεριφοράς μας είναι εδώ.Τα άψυχα, κρεμασμένα προς παραδειγματισμόν κορμιά, είναι εδώ. Οι αδελφοκτόνες διεκδικήσεις είναι εδώ. Οι άνομοι νόμοι κυριαρχούν.

Ποια είναι η διαφοροποίηση και πως φαίνεται η «γυναίκα» μέσα στην τραγωδία;

            Στην παράστασή υπογραμμίζεται η γυναικεία παρουσία τόσο μέσα από  

            την ηρωίδα, όσο και μέσα από τον γυναικείο χορό που «δημιουργήσαμε»,   

            στηριγμένοι κυρίως στο έργο «Χίλιες Αντιγόνες» όπου γίνεται μνεία στην 

            ιστορική σφαγή των Καλαβρύτων, το Δεκέμβριο του 1943.Η γυναίκα  

            σιωπηλά συνεχίζει με την ζωή της και συνθέτει με το έργο της την

            ανθρώπινη πορεία. 

Πόσο σημαντική είναι η παρουσία της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας από την πρώτη της εμφάνιση ως τώρα;

Η παράστασή μας, αναρωτιέται γι’ αυτή την διάρκεια την τραγωδίας και προσπαθεί να κατανοήσει το φαινόμενο. Έχοντας ως βάση τον υποκριτή/ ηθοποιό που ξεπηδάει μέσα από τις διθυραμβικές τελετουργικές διαδρομές, ο θεατής συνυποβάλλει τα ερωτήματά του:

Ο χορός είναι ο ήρωας ή παρατηρητής; Μπορεί να κρίνει ή διαφεύγει κάθε ευθύνης; Μπερδεύει το δίκιο με το άδικο; Φοβάται; Εθελοτυφλεί;

Η επιδίωξή μας να μην ξεχωρίζει το σώμα του «χορού» από τους «ρόλους», έχει στόχο την ανάδειξη της απόλυτης συγγένειας που έχουν μεταξύ τους και την υπογράμμιση της παρουσίας του χορού ως μήτρας της τραγωδίας. Έτσι ο θεατής γίνεται άμεσος μέτοχος, κάνει το διαδραματιζόμενο δική του υπόθεση και μέσα από αυτό κατανοεί και τον εαυτό του. Η ηρωϊκή παρουσία γεννιέται μέσα σε συνθήκες που όλοι αναγνωρίζουν.

Σήμερα πόσες απαντήσεις μπορεί να φέρει το έργο αυτό ;

Ο πόλεμος είναι μια διαρκής κατάσταση των ανθρώπινων κοινωνιών. Η Αντιγόνη μάς είναι συμπαθής ακόμη σήμερα επειδή αντιστέκεται στον Κρέοντα και  επειδή αγαπά τον αδελφό της προτιμώντας να τον τιμήσει και νεκρό. Προτιμά το θάνατο από την άδικη και χωρίς νόημα ζωή και με αυτό τον τρόπο προεκτείνει τα όρια της ζωής πέρα απ’ το θάνατο.

Ο Ρόμπιν στο έργο ΚΑΘΑΡΟΙ ΠΙΑ της Σ. Κέην λέει: Αν  μπορούσες ν’αλλάξεις ένα πράγμα στη ζωή σου ,τί θ’άλλαζες; η Αντιγόνη μάλλον  θ’ απαντούσε :Τη ζωή μου, όπως η Γκρέης (Σ. Κέην, ΚΑΘΑΡΟΙ ΠΙΑ).

Από τον Σοφοκλή ως τον Μπρεχτ κι’από εκεί ως την Σάρα Κέην, το θέατρο δραματοποιεί αυτή την απάντηση. Η παράστασή μας περνάει από τη μια στην άλλη πυκνότητα και γραφή, ισορροπώντας πάνω στο «ξυράφι» του τραγικού.

Ποιοι είναι οι στόχοι του σωματείου «Εν θεάτρω έκφρασις»;

Πρόκειται για μια κίνηση ανθρώπων του θεάτρου και της επιστήμης  που έχει σκοπό την διάχυση και την ανταλλαγή  των στοιχείων της έρευνάς  τους,  στους χώρους της εκπαίδευσης , στις υποβαθμισμένες περιοχές και  στις αποκλεισμένες κοινωνικές ομάδες.Δεν κάνουμε θέατρο για το «ταμείο» , δεν κλεινόμαστε  σε απρόσιτο χώρο, δεν κλείνουμε την πόρτα μας στους άλλους.Το θέατρο είναι η γλώσσα μας , η  χώρα μας  και  η έκφρασή μας.Μέσα από αυτό επικοινωνούμε,σκεφτόμαστε, διαμαρτυρόμαστε, δημιουργούμε και μοιραζόμαστε τα οράματά μας.

Πώς συνδέετε τη δράση σας με την εκπαίδευση;

         Η μόνιμη στέγη του Θεάτρου ΚΝΩΣΣΟΣ θα φιλοξενήσει κατ’αρχάς σε   

εναλλασσόμενο ρεπερτόριο τις δραστηριότητές  της. Η καινοτομία στον τρόπο παρουσίασης του εναλλασσόμενου ρεπερτορίου σε χώρους υποδοχής πέραν της μόνιμης θεατρικής στέγης μας, αποβλέπει στην ευελιξία και στην προσαρμοστικότητα του σχήματος ώστε να καλύπτει τις ανάγκες σχολικών ή άλλων συγκροτημάτων. Η κάθε σχολική μονάδα θα επιλέξει τους τρόπους που θα επιτύχει τους στόχους της και για το λόγο αυτό η ομάδα θα μπορούσε να συνδράμει σε αυτό το θέμα πολύ αποτελεσματικά.                                                                                                                                 Επιπλέον οι συνεργάτες μας, άνθρωποι που θα σχεδιάσουν τα «εκπαιδευτικά» προγράμματα θεάτρου και τέχνης , μπορούν να προετοιμάσουν τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές με εργαστήρια προετοιμασίας της θεματικής του έργου.


Αντιγόνες

Σύνθεση με κείμενα από τα έργα:

Σαρλότ Ντελμπό, « Καλάβρυτα-Χίλιες Αντιγόνες»

Αισχύλου, «Επτά επί Θήβας», Μετ.Κ.Γρυπάρη

Σοφοκλεόυς,«Αντιγόνη» , Μετ.Κ.Μύρη

Μπέρτολντ Μπρεχτ«Η Αντιγόνη του Σοφοκλή»,

Μετ.Α.Σολομού

Δραματουργική επεξεργασία/σύνθεση: Μαρία Φραγκή

Σκηνοθεσία:Λ.Τσάγκας (συνεργασία Μ.Φραγκή)

Μουσική:Γιάννης Μεταλλινός

Κοστούμια:Πένυ Αμπλά

Σκηνικά:Χριστίνα Οικονόμου

Παίζουν:Μ.Βλασσοπούλου, Β.Ζαϊφίφης, Κ.Ζημιανίτης,

Π. Κορδαλής, Β.Κώστα, Γ.Μπίμης,Ε.Μπούρα,

Δ.Παπουτσή, Τ.Ράπτης, Ν.Ρέγκου, Ε.Σολωμού, Λ.Τσάγκας

Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα για σχολεία και Α.Ε.Ι. :

Αντιγόνη Μώρου,PhD- Μαρία Φραγκή,PhD

Δεν υπάρχουν σχόλια: