Αρχίζει αύριο το Φεστιβάλ Αθηνών 2008, το οποίο ομολογουμένως υπό την διεύθυνση του Γιώργου Λούκου, γίνεται κάθε χρόνο πιο ενδιαφέρον, νεανικό και γιατί όχι λαϊκό. Παραστάσεις για όλα τα γούστα, για όλα τα βαλάντια αλλά οπωσδήποτε ενός επιπέδου και άνω υπάρχουν το Ιούνιο. Δείτε και κυρίως φροντίστε να παρακολουθήσετε μιαα ή και περισσότερες εκδήλώσεις για να δώστε στον εαυτό σας μια ανάσα πραγματικού πολιτισμού.
Ηρώδειο και Πειραιώς 260 υποδέχονται το καλοκαίρι
Τι προσφέρει τον Ιούνιο ο πλούσιος φεστιβαλικός μπουφές και ποιες εκδηλώσεις είναι το αλατοπίπερο
Του ΒΑΣΙΛΗ ΑΓΓΕΛΙΚΟΠΟΥΛΟΥ
Πολύχρωμο, «πολύβουο», υπερκινητικό και σύγχρονο, δηλαδή σημερινό, νεανικό κι ολόφρεσκο, αρχίζει αύριο το Φεστιβάλ Αθηνών 2008, το τρίτο στη σειρά που διοργανώνει ο ανανεωτής του θεσμού Γιώργος Λούκος. Τα «ιδιαίτερα χαρακτηριστικά» της φετινής διοργάνωσης θα τα επισημάνουμε βέβαια αφού παρακολουθήσουμε τις εκδηλώσεις -γιατί εκεί είναι η ουσία. Προς το παρόν, κι ενώ αύριο 1η Ιουνίου το Φεστιβάλ σηκώνει αυλαία ταυτόχρονα και στις τρεις βασικές σκηνές του (Ηρώδειο και δύο στην Πειραιώς 260) ας δούμε τι προσφέρει ο λαχταριστός φεστιβαλικός μπουφές ειδικά για το μήνα αυτόν:
Θέατρο
Δώδεκα είναι οι καθαρά θεατρικές παραστάσεις του φεστιβαλικού Ιουνίου -9 ελληνικές και 3 ξένες. Οι ξένες είναι από το γνωστό μας νεοϋορκέζικο Wooster Group, που αυτή τη φορά έρχεται με «Αμλετ» συνομιλούντα επί σκηνής με παλιούς Αμλετ, ακόμα και το μακαρίτη Ρίτσαρντ Μπάρτον, και από την πασίγνωστη Σαουμπίνε του Βερολίνου, που, τελευτώντος Ιουνίου, θα παίξει «Λυσσασμένη γάτα» του Ουίλιαμς σε σκηνοθεσία του διευθυντή της Τόμας Οστερμάγιερ (ακολουθεί, αρχές Ιουλίου, ο δικός της «Αμλετ»).
Η τρίτη ξένη είναι μια ενδιαφέρουσα γαλλο-αραβόφωνη «Ανδρομάχη», σε σκηνοθεσία Ζαν Κριστόφ Σαΐς. «Γάτα» και «Ανδρομάχη» είναι συμπαραγωγές με Αβινιόν, Βερολίνο, Παρίσι κ. ά.
Χόρβατ από το Εθνικό Θεάτρο (Ιστορίες από το δάσος της Βιέννης) σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά και Λέμοντορφ (Μασκαράτα) σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού είναι οι δύο μεγάλες ελληνικές θεατρικές παραγωγές του Ιουνίου. Πλούσιο όμως και το ελληνικό μενού: Λούλα Αναγνωστάκη από τη Ρένη Πιττακή (Ο ουρανός κατακόκκινος) σε σκηνοθεσία Νίκου Χατζόπουλου, Βασίλης Αλεξάκης (Μη με λες Φωφώ) από ΔΗΠΕΘΕ Ρόδου, Ολια Λαζαρίδου και ομάδα «18 Μποφώρ» με Μπρεχτ, Τροχόσπιτο με Γρηγόρη Χατζάκη και Γιώργο Νανούρη και φυσικά η επανάληψη του «Πεθαίνω σα χώρα» από τον Μιχαήλ Μαρμαρινό. Ανάγνωση του Οιδίποδα Τυράννου από την Ασπασία Παπαθανασίου συμπληρώνει το πρόγραμμα ενώ η Μικρή Επίδαυρος αρχίζει τέλη Ιουνίου με κάτι ξεχωριστό: «Φιλοκτήτης» του Χάινερ Μίλερ σε σκηνοθεσία Ματίας Λάνγκχοφ με Λευτέρη Βογιατζή, Μηνά Χατζησάββα και Χρήστο Λούλη.
Χορός
«Μία αλλά λέαινα» η συμμετοχή του ελληνικού χοροθεάτρου στο φεστιβαλικό Ιούνιο –προπωλημένη εδώ και βδομάδες: Δημήτρης Παπαϊωάννου και η θρυλική του «Μήδεια» ξαναδουλεμένη. Υπάρχει και μια άλλη δική μας χοροθεατρική, από την Αναστασία Λύρα, αυτή σ’ ένα νέο «Μικροσκοπικό Θέατρο» στην Πλάκα. Κυριαρχούν όμως στο χορό οι ξένες συμμετοχές -κορυφαίων της τέχνης: Τι Πολ Τέιλορ, τι Σιλβί Γκιλέμ με τα Μπαλέτα του Τόκιο σ’ ένα αφιέρωμα Μορίς Μπεζάρ, τι η «ανατρεπτική» Μαγκί Μαρέν, που άλλους ενθουσιάζει κι άλλους εκνευρίζει, τι -από αύριο κιόλας- ο Ζοζέφ Νατζ ομού με τον Ισπανό εικαστικό Μικέλ Μπαρσελό σε μια παράσταση μέσα σε τόνους πηλό!
Από «Τουραντότ» ώς και επιθεώρηση
Το Ηρώδειο ανοίγει αύριο η Λυρική με «Τουραντότ» και Ρενάτα Σκότο υπό τον Λουκά Καρυτινό, ενώ η παραδοσιακή κινέζικη όπερα «Το περίπτερο με τις παιωνίες – Εκδοση για νεαρούς εραστές» -την είπαν αριστούργημα εύθραυστης ομορφιάς» - θα παιχτεί αργότερα στο Μέγαρο.
Από λόγια μουσική έχουμε: Ensemble Intercontemporain υπό Σουσάνα Μέλκι με Δημήτρη Βασιλάκη, πιάνο -αφιέρωμα Ολιβιέ Μεσιάν. Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης υπό Μύρωνα Μιχαηλίδη με σολίστ το διάσημο Τούρκο πιανίστα Φαζίλ Σάι (και ρεσιτάλ 1/7). Το μπαρόκ Les Talens Lyriques υπό τον Κριστόφ Ρουσέ. Θόδωρο Αντωνίου με Ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής. Και τέσσερα κορυφαία Κουαρτέτα Εγχόρδων (Diotima, Bartok, Chilingirian και Νέο Ελληνικό) σε έργα Μπάρτοκ και Μπρίτεν.
Το μενού Ιουνίου αλατοπιπερίζουν το τριήμερο νεανικό Synch, η πολυμελής κραουνακική συνεύρεση στο Ηρώδειο με επιθεωρησιακά τραγούδια «που κάψαν το σανίδι» και το «Γκόσπελ επί Κολωνώ» όπου ο πολύς Λι Μπρούερ παντρεύει γκόσπελ και τραγωδία.
Η Νύχτα Μετά #3
Πριν από 3 χρόνια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου